Matthew Tobin  : Le Livre des révélations de Marie Robine (1986)

Livre des révélations (latin)

248Le livre des révélations de Marie Robine
Texte latin d’après le ms. 520 de Tours

Sommaire

Première vision

[folio 115 recto] Sequuntur quedam visiones ac revelationes facte Marie Rubine, alias dicte Vasconensi, super facto Ecclesie et pape ac regis Francie. Et primo sequitur epistola per eam missa Karolo, regi Francie, in tali forma.

[En marge : Prima Visio.]

Excellentissime princeps et mi metuendissime domine, placeat vobis recordari super rebus per me vobis alias narratis dominica proximo preterita. Namque, prout dixi vobis alias, quadam die, vidilicet prima veneris quadragesime anni Domini 1397, ego indigna, existens in oratione et desiderio ardenti super salvatione anime vestre, vidi visionem quamdam valde mirabilem, et audivi, ac intellexi vocem quamdam per virtutem divinam et secundum Dei voluntatem me alloquentem et dicentem michi : Vade ad regem Francie et die ei ex parte mea quod me nolit oblivisci, quoniam causam non habet hoc faciendi ; nam ego eum feci et exaltavi super omnes homines hujus mundi. Castigo etiam eum quando michi placet et bonum etiam videtur, ut pater dulcis. Et tu remorare eidem verbum contentum in sacra Scriptura, scilicet : Maledictus est homo qui confidit in homine, et benedictus est ille qui confidit in Deo1. Habeat igitur illam erga populum suum [folio 115 verso] pietatem quam vult me habere ad ipsum. Faciat unionem in Ecclesia per media illa que ego ei per te alias mandavi. Et caveat ne substractionem pape, scilicet Benedicto XIII, faciat, nec eam fieri permittat ; ymo eam toto posse suo impediat, quoniam hec tria peccata mortalia, videlicet superbia, invidia et avaritia eam gubernant et fieri procurant. Die etiam quomodo apud Deum non sunt accepta omnia consilia hominibus complacentia, et quod faciat reparationem in Ecclesia mea super statibus qui sunt michi displiciti et odiosi. Deus enim ostendit in anno gratie et tempore passionis sue status ei placentes et qui teneri debebant a prelatis qui totiens quotiens contrarium agunt, operantur et contra dominum et contra se ipsos. Non enim colorare possunt verbis vel factis neque cooperire quod nunc deberent in tantum super eis dolere in quantum eis complacent et ipsi delectantur in eisdem. Die etiam ei quod in qualibet diocesi faciat tres mansiones sive collegia vel etiam plures vel pauciores, juxta reditus in eisdem existentes ; quarum una sit dedita pro pauperibus et personis indigentibus bene approbatis in paupertate et fidelitate, necnon pro antiquis senibus laborare non valentibus, altera vero sit data pro pauperibus scolaribus, ut studeant et addiscant scientiam quamlibet utilem et probabilem et necessariam ad instituendam vitam humanam et ad relevandam fidem eamque docendam ignorantes ; aliam vero mansionem tribuat sive fundet pro deffendendis ecclesiis ab infidelibus inimicis fidei catholice ; vivatque prelatus cum duobus servitoribus in administratione earumdem ecclesiarum, habendo tantum 249unum animal ad equitandum, siquando etiam contingat eum infirmari, vel ita senem effici quod laborare in negociis ecclesie ambulando nequeat. Tuncque michi supervenit quedam nova cogitatio talia in me premeditans : Ο domine, Deus pater omnipotens, quam ei retributionem dabis, si faciat ut tu vis et dicis ? Cui cogitationi vox predicta talia respondit, dicens : Nemo scit, nisi solus Deus. Ego enim dabo ei vitam perpetuam, nec sentiet penas fetidas et corruptas infernales ; ymo de omnibus malis per eum perpetratis punietur in hac mortali vita, daboque ei etiam victoriam super omnes homines christianos et super unam magnam partem Sarracenorum. Sed si eorum que ei mando fecerit contrarium, ego non juvabo eum in factis [folio 116 recto] nec etiam agam contra eum, sed dimittam eum ire et adimplere voluntates suas, per quas se ipsum destruet abreviando terminos suos hujus mortalis vite. Verumptamen ipse propter hoc non amittet vitam eternam ; non tamen habebit victoriam super homines terrenos sive inimicos suos. Dico etiam tibi quod si rex faciat istud preceptum et alia que ei mandavi in lege mea, ipse plus fructificabit in factis et proficiet in agendis quam aliquis alius in centum annis citra. Et si ipse querit a te quis tibi hec dixit, responde ei : Dominus dominantium Deus.

Deuxième vision

[En marge : Visio de rota flammea in qua erant 3450 gladii acuti.]

Anno Domini 1398, die veneris 26 aprilis, Maria predicta hora fere meridiei fuit rapta per duos spiritus flammeos seu ignitos et habuit tantum timorem quod nemo poterat eam confortare, et hujusmodi timoris signa ostendebat presentibus, domine regine Sicilie et confessori suo et aliis pluribus. Et durante timore vidit quamdam visionem mirabilem quam postea predictis presentibus recitavit. Visio fuit hec : vidit primo unam rotam flammeam seu ignitam a parte respiciente terram ; et de super apparebat terra, in qua erant 3450 acuti gladii fixi a parte que respiciebat terram, quorum 5 erant multo majores aliis et tres illorum multo majores aliis et tribus predictis unus erat major. In eadem rota erant sagitte acute quasi innumerabiles fixe in rota magis spisse quam sunt capilli in capite hominis. Et rota circumdabat quoddam pillare apparens esse lapideum, cujus conus unus tangebat firmamentum recte sub pede troni Dei et semper rota movebatur, et apparebat ex velocitate motus quasi fulgur. Et distantia rote a throno Dei in descensum erat quasi mille cannarum. Et in rota erant 13 cathene tenentes ad firmamentum et ad rotam, quas tenebant 13 angeli ardentes moventes rotam, quorum quilibet tenebat in manu sinistra ensem elevatum ad percutiendum, et in dextra tenebat quilibet unam cathenarum tenentem ad firmamentum et rotam. Et erant calefacti ad percutiendas cathenas, ut apparebat quod non expectebant nisi preceptum sedentis in throno. Et sedens in throno erat quasi in medio rote ad modum [folio 116 verso] ad modum (sic) unius hominis cruentati et diversis vulneribus vulnerati juxta pillare tenens in manu, que secundum dispositionem nostram diceretur sinistra, unum ensem mirabilem qui erat fere longitudinis 5 cannarum et latitudine totidem elevatum ac si vellet percutere. Et tunc prefata Maria eum oravit, dicens : Domine sancte, pater omnipotens, placet tibi per merita benedicte passionis tue ut miserearis 250nobis et ne in ira tua corripias nos. Et irridens vox angeli unius tenentis cathenam proprinquorum sedens quasi in medio rote ait : In Deo non est ira. Et tunc predicta Maria iterum oravit, dicens : Domine, da nobis tempus et locum ut possimus emendare vitam nostram et tibi servire. Et respondit predicta vox vultu irato ut apparebat diceretur : Satis habuistis tempus et satis habuistis doctores et predicatores qui vobis intimaverunt et vos docuerunt et tamen vos non emendatis. Et adhuc oravit Maria predicta, dicens : Domine, si tua voluntas sic, fac ut tota sententia tua cadat super me, et moriar ego sola et vivant omnes alii. Et tunc respondit ipse homo existens quasi in medio rote vultu irato, ut apparebat, dicendo ei : Quare tu petis rem injustam ? Non concedetur tibi. Quare ego puniam te ? Tu non es causa omnium malorum. Dimitte me capere vindicationem populo pleni (sic) iniquitatis. Tu ostendisti michi signum magni amoris et nunc tu vis impedire voluntatem meam esse. Et tunc ostendit ei pelves eras plenas stercoribus fetentibus horribiliter, ita quod vix poterat durare sentiendo illum fetorem, dicens : Ecce odorem quem die ac nocte dat michi populus iste plenus iniquitate. Et tunc oranda prefata Maria dixit : Domine sancte, pater omnipotens Deus fiat voluntas tua. Sed quid dicent inimici tui ? quod tu rexisti te sicut unus puerorum qui faciunt pulcras domos de terra ad voluntates suas et postea destruunt eas ? Memento domine ad beneplacitum tuum verbum quod dixisti beato Petro. Tu enim [folio 117 recto] promisisti ei quod fides tua non periret. Et tunc respondit ei vox existens quasi in medio rote, dicens : Bene recordor quid ego dixi beato Petro, et illud attendam et adimplebo ei. Sed sententia mea cadet in eos in quibus fides mortua est.

[En marge : Percutitur pillare magnum.]

Et tunc ense quem tenebat tetigit post ad omnia vulnera sua et postea percussit pillare et ejus tertia pars cecidit. Et tunc una pulcra domina movit se de loco in quo stabat, genibus flexis, cujus genua videbantur cruentata et excoriata et plena sanguine. Que amplexata est eum, dicendo ei : Fili, memento amarissime passionis tue quam tu es passus cum magna pena et ego cum magno labore et dolore. Et tunc existens quasi in medio rote omnes gladios plicavit circumcirca rotam, et plicatis gladiis cessavit rote motus qui erat quasi fulgur. Et plicando gladios prefatos dixit tribus angelis et tribus sanctis : Si non emendet se populus iste plenus iniquitate, vos descendetis in terram cum istis gladiis, et suorum inimicorum cuilibet tradetur suum gladium cum quibus destruant eos tamquam inimicos et adversarios meos. Et nichil aliud vidit pro tunc nec audivit dicta Maria quod recitare ei liceat, ut dixit.

Troisième vision

[En marge : Tertia Visio.]

Item sequenti die, post receptionem corporis dominici, hora fere nona, presentibus predictis personis nominatis et pluribus aliis, Maria predicta rapta fuit per similes spiritus, ut supra. Et videbatur ei quod portarent eam in tenebris seu in tenebras. Et primo vidit loca in inferno, illorum supra quos cadet divina sententia, in quibus punientur secundum magis et minus juxta exigentiam suorum peccatorum. Et illuc fuit ducta per prefatos duos angelos spiritus qui eam ibi dimiserunt. 251Et tunc assumpserunt eam tres demones et duxerunt eam ante Luciferum, principem tenebrarum, quadam cathena ligatam, qui eam retinuit et accendi fecit ignem horribilem circum eam [folio 117 verso] et rotas ardentes illuc afferri fecit in quibus volebat eam tormentare. Et optionem ei dedit eligendi unum de duobus, scilicet vel quod juraret ei quod nunquam deinceps de unione ecclesie mentionem faceret, et quod nichil diceret de illis que viderat, sed diceret quod (blanc) et quod abnegaret illum quem hodie receperat, vel in istis tormentis preparatis oportet te manere perpetuo. Sed si aliquod istorum velis facere, tu reibis et facies quidquid tu volueris et habebis amicitias omnium inimicorum tuorum. Et tunc dicta Maria respondit ei, dicens : De omnibus istis qui michi petis, ego non faciam aliquid. Sed si placet creatori meo ego maneam hic, fiat voluntas ejus. Et tunc Lucifer dixit ei : Longo tempore impedisti me, sed nunc non evades manus meas. Et ligavit eam quadam cathena in una rota ardenti que erat in medio ignis seu circumdata igne, et demonibus quasi infinitis exultantibus multum et paratis ad torquendam eam. Et tunc Lucifer eam ligatam in rota vertit eam ter. Et tunc ipsa alta voce incepit clamare, dicens : Domine Deus, miserere mei. Et statim venit unus illorum spirituum qui eam illuc duxerunt cum ense evaginato ; et percussit cathenam qua ligata erat in rota et liberavit eam ab illis tormentis. Postea ducta est ante thronum Dei, et vidit justitiam et judicium illorum super quos cadent predicti seu previsi gladii ; et erant per modum separationis a perfectione divina. Videbat eum sedentem in throno qui ostendebat ei justitiam et judicium, dicendo : Ego separabo iniquos a perfectione mea et ab ilia quam dedi dilectis meis, que semper est mecum. Et ostendebat ei quasi unam civitatem muris altissimis et spissis multum circumdatam, in qua erat tota christianitas. Et extra civitatem circumcirca erat infidelium multitudo quasi innumerabilis qui nitebantur muros civitatis in 4 locis rumpere, ac si vellent facere 4 portas ; et jam fere fecerant unam portam. Et sedens in throno christianitatem in 4 partes dividebat. Et tres partes a quarta divisit. Et quartam partem uniebat [folio 118 recto] cum filiis suis diversimode secundum diversas perfectiones, eis gratiis conferendo. Et tunc ait : Ite maledicti patris mei ad inferna que vobis parata sunt ab origine mundi hujus2, in quibus patiemini tormenta horribilia et stridorem dentium3. Iterum dixit prefate Marie quod prefati maledicti in isto mundo diversimode morientur ; namque aliqui ab igne, aliqui in aqua, alii gladiis ferreis et alii morte subitanea, alii modis aliis morientur, de quibus pro tunc tibi non facio mentionem. Et nisi propter hec omnia convertatur ad me populus iniquitatis plenus, ego permittam cadere 5 fulmina super eos et peribunt omnes naves que erunt super mare extra portus, et aperient terram in quinque locis, unde exiet tantus fetor, quod nemo poterit habitare super terram 7 annis. Et separantes in me facient naves et vivent cum magnis doloribus super mare, et in omnibus istis tribulationibus merebuntur. Et tunc dedit licentiam Marie, dicendo ei : Vade et die hec ecclesiis, et qui habebit aures audiendi audiat4, et qui spiritum intelligendi capiat, et lauda nomen meum coram hominibus, et non timeas eos qui possunt tibi facere malum nec bonum, sed eum time qui potest occidere corpus et animam et ponere in gehennam inferni.

252Quatrième vision

[En marge : Quarta Visio. Tunc erant prelati regni Francie congregati Parisius super provisione scismatis ecclesie et tunc facta fuit substractio pape Benedicto XIII collationis beneficiorum et pleniariarum (sic5). Quarta Visio.]

Anno domini 1398, tertia mensis junii, Maria Rubina ivit mane ad palatium regis pro habenda audientia in concilio prelatorum ad dicendum eis preceptum quod admonitio erat ei factum (sic) ut dicat. Et intravit concilium prelatorum, sed repulsa fuit sine audientia. Et fuit ei dictum quod iret ad cameram suam usque quo mandaretur ei, et tunc ipsa non expectavit plus, sed recessit juxta eorum preceptum et ivit ad cameram suam. Et dum in camera sua oraret hora fere circa finem diei, et principium noctis, audivit quamdam vocem sed vociferantem non vidit, que ei sic ait : Ego dixi tibi quod tu non dubites magis hominem quam me. Ego in brevis loquar tibi. Vade totiens ad eos quotiens tu scies eos esse congregatos usque quo ego dicam tibi. Festina ergo et [folio 118 verso] fac diligentiam tuam, et sic tu eris absoluta coram me.

[Contenu non libre de droit.]
page served in 0.029s (0,8) /